စာေရးသူ-ေရႊစင္ဦး
က်ေနာ္ (၁၀) တန္းေအာင္တဲ႔ ႏွစ္ ၊ တကၠသိုလ္ စတက္ရတဲ႕ ပထမႏွစ္ ပထမေန႕ မွာ က်ေနာ္ အဖိုးက ေက်ာင္းကို လိုက္ပို႕တယ္၊ ေဒသေကာလိပ္မွာ တက္ရတယ္၊ လမ္း ၈၀ မွာပါ၊ က်ေနာ္တို႕ ေျမးအဖိုး ဘတ္စကားနဲ႔ သြားၾကတယ္၊ အဖိုးကသကၤန္း၀တ္နဲ႔ေပါ႕၊ ေက်ာင္းထဲထိလိုက္လာတယ္၊ ေငြေတြဘာေတြ သြင္းေတာ႔လဲ လိုက္လာတယ္၊ စာအုပ္ထုတ္ရအုန္းမယ္ ဆိုေတာ႔ လည္းေစာင္႔ ေန တယ္၊ အဲဒါနဲ႕က်ေနာ္လည္း စာအုပ္ပါ အျပီးထုတ္ျပစ္လိုက္တယ္။
ခင္ဗ်ားတို႕ ဘဲစဥ္းစားၾကည္႕ပါအုန္းဗ်ာ၊ တကၠသုိလ္တက္တာ အေမ အေဖေတာင္ဒီေခတ္ၾကီးမွာ ဘယ္သူမွ လိုက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ က်ေနာ္မွာေတာ႔ သကၤန္း၀တ္အဖိုးနဲ႔ဆိုေတာ႔၊ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္ကေတာ႕ မရွက္မိပါဘူး၊ က်ေနာ္ေက်ာင္းအပ္ျပီးေတာ႕ အိမ္ျပန္မယ္လုပ္ေတာ႔ မျပန္ေသးဘူးတဲ႔ ဘုရားၾကီး သြားအုန္းမယ္တဲ႔၊ သြားေပါ႔၊ ေျမးအဖိုး ၂ေယာက္ (၆) ကားစီးျပီးေတာ႕ ဆက္လက္ခ်ီတက္ၾကျပန္ေရာ။
ဟဲ ဟဲ ဘုရားၾကီးေရာက္ေတာ႔ ဘာဆက္လုပ္ရေသးလည္းဆိုေတာ႕ ဘုရားေရွ႕မွာ အဖိုးတိုင္ေပးတာေတြ ရြတ္ရေသးတယ္၊ ေက်ာင္းမျပီးမျခင္း အိမ္ေထာင္မျပဳ ရပါဘူး ဘာဘူးေပါ႔ဗ်ာ၊ အဓိက ကေတာ႔ အဲဒါဘဲ၊ က်ေနာ္ လည္း အကုန္မမွတ္မိေတာ႔ဘူး၊ အရွည္ၾကီးေတာ႔ ဆိုရတာဘဲ၊ ျပီးေတာ႔ လည္း မျပီးေသးဘူးဗ်၊ အိမ္ေရာက္ေတာ႔လည္း က်ေနာ္စာအုပ္ေတြ အားလံုးကို နံမည္ထိုး၊ ဘာသာတတ္ လုပ္ ေပးေသးတာ၊ ဒါေတြက က်ေနာ္ အဖိုးက က်ေနာ္ကိုခ်စ္လို႕လုပ္ေပးေနတာေတြေပါ႕ ။
အဲဒီအခ်ိန္ကေတာ႔ က်ေနာ္ မခံစားတတ္ခဲ႔ဘူးဗ်၊ လုပ္ရုိးလုပ္စဥ္တခု လိုဘဲ သေဘာထားေနခဲ႔တာ၊ က်ေနာ္ ၁၀ တန္းေအာင္ေတာ႔ လည္းရုိးရုိးပါဘဲ၊ ဂုဏ္ထူးေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ အလားအလာ ေတြသိပ္ေကာင္း ေန လို႔ က်ေနာ္ကို ေက်ာင္းမျပီးခင္ တခုခုျဖစ္သြားမွာ စိုးလို႕ ဆိုရင္လဲ တမ်ဳိးေပါ႕ဗ်ာ၊ ေနာက္ျပီး အဲဒီေခတ္မွာကိုဘဲ ၁၀တန္းေအာင္တာ တကၠသုိလ္တက္ရတာ ဘာမွမဆန္းပါဘူးဗ်ာ၊ အဖိုးအတြက္ဆိုရင္လည္း သူကိုယ္တိုင္လည္း ပညာတတ္၊ သူ႕သား၊ သမီးေတြ အားလံုးက ပညာတတ္ေတြဘဲ ၊ ေနာက္ျပီး သမီးအငယ္ဆံုး ဆိုရင္လည္း ဘယ္ေလာက္ေတာ္လည္း ဆိုရင္ ၁၀ တန္းေနာက္ဆံုးဘာသာေျဖျပီးတဲ႔ ေန႔မွာ ေယာက္က်ားေနာက္ လိုက္ေျပးဘို႔ ၾကံထားတာေတာင္ အဲဒီ ၁၀ တန္းကိုေအာင္ေအာင္ ေျဖသြားေသးတာ။
ေမေမၾကီး ေဒၚတင္႔တင္႔က ေက်ာင္းေရွ႕ကေစာင္႔ေနတာ သူက ေက်ာင္းေနာက္က ေန အုတ္တံတိုင္းေက်ာ္ေျပး သြားတာေလ၊ ေတာ္တယ္ေနာ္ ၊ ေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္ ေတာ္ လို႔ အဖိုးကခ်စ္တာမဟုတ္ပါဘူး၊ ေျမးလုပ္တဲ႕ အလုပ္ကို တန္ဘိုးထားျပီး ခ်စ္ခဲ႔တာ သက္သက္ပါ။
အဖိုးကိုသတိရတယ္ဗ်ာ...
ခင္ဗ်ားတို႕ ဘဲစဥ္းစားၾကည္႕ပါအုန္းဗ်ာ၊ တကၠသုိလ္တက္တာ အေမ အေဖေတာင္ဒီေခတ္ၾကီးမွာ ဘယ္သူမွ လိုက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ က်ေနာ္မွာေတာ႔ သကၤန္း၀တ္အဖိုးနဲ႔ဆိုေတာ႔၊ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္ကေတာ႕ မရွက္မိပါဘူး၊ က်ေနာ္ေက်ာင္းအပ္ျပီးေတာ႕ အိမ္ျပန္မယ္လုပ္ေတာ႔ မျပန္ေသးဘူးတဲ႔ ဘုရားၾကီး သြားအုန္းမယ္တဲ႔၊ သြားေပါ႔၊ ေျမးအဖိုး ၂ေယာက္ (၆) ကားစီးျပီးေတာ႕ ဆက္လက္ခ်ီတက္ၾကျပန္ေရာ။
ဟဲ ဟဲ ဘုရားၾကီးေရာက္ေတာ႔ ဘာဆက္လုပ္ရေသးလည္းဆိုေတာ႕ ဘုရားေရွ႕မွာ အဖိုးတိုင္ေပးတာေတြ ရြတ္ရေသးတယ္၊ ေက်ာင္းမျပီးမျခင္း အိမ္ေထာင္မျပဳ ရပါဘူး ဘာဘူးေပါ႔ဗ်ာ၊ အဓိက ကေတာ႔ အဲဒါဘဲ၊ က်ေနာ္ လည္း အကုန္မမွတ္မိေတာ႔ဘူး၊ အရွည္ၾကီးေတာ႔ ဆိုရတာဘဲ၊ ျပီးေတာ႔ လည္း မျပီးေသးဘူးဗ်၊ အိမ္ေရာက္ေတာ႔လည္း က်ေနာ္စာအုပ္ေတြ အားလံုးကို နံမည္ထိုး၊ ဘာသာတတ္ လုပ္ ေပးေသးတာ၊ ဒါေတြက က်ေနာ္ အဖိုးက က်ေနာ္ကိုခ်စ္လို႕လုပ္ေပးေနတာေတြေပါ႕ ။
အဲဒီအခ်ိန္ကေတာ႔ က်ေနာ္ မခံစားတတ္ခဲ႔ဘူးဗ်၊ လုပ္ရုိးလုပ္စဥ္တခု လိုဘဲ သေဘာထားေနခဲ႔တာ၊ က်ေနာ္ ၁၀ တန္းေအာင္ေတာ႔ လည္းရုိးရုိးပါဘဲ၊ ဂုဏ္ထူးေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ အလားအလာ ေတြသိပ္ေကာင္း ေန လို႔ က်ေနာ္ကို ေက်ာင္းမျပီးခင္ တခုခုျဖစ္သြားမွာ စိုးလို႕ ဆိုရင္လဲ တမ်ဳိးေပါ႕ဗ်ာ၊ ေနာက္ျပီး အဲဒီေခတ္မွာကိုဘဲ ၁၀တန္းေအာင္တာ တကၠသုိလ္တက္ရတာ ဘာမွမဆန္းပါဘူးဗ်ာ၊ အဖိုးအတြက္ဆိုရင္လည္း သူကိုယ္တိုင္လည္း ပညာတတ္၊ သူ႕သား၊ သမီးေတြ အားလံုးက ပညာတတ္ေတြဘဲ ၊ ေနာက္ျပီး သမီးအငယ္ဆံုး ဆိုရင္လည္း ဘယ္ေလာက္ေတာ္လည္း ဆိုရင္ ၁၀ တန္းေနာက္ဆံုးဘာသာေျဖျပီးတဲ႔ ေန႔မွာ ေယာက္က်ားေနာက္ လိုက္ေျပးဘို႔ ၾကံထားတာေတာင္ အဲဒီ ၁၀ တန္းကိုေအာင္ေအာင္ ေျဖသြားေသးတာ။
ေမေမၾကီး ေဒၚတင္႔တင္႔က ေက်ာင္းေရွ႕ကေစာင္႔ေနတာ သူက ေက်ာင္းေနာက္က ေန အုတ္တံတိုင္းေက်ာ္ေျပး သြားတာေလ၊ ေတာ္တယ္ေနာ္ ၊ ေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္ ေတာ္ လို႔ အဖိုးကခ်စ္တာမဟုတ္ပါဘူး၊ ေျမးလုပ္တဲ႕ အလုပ္ကို တန္ဘိုးထားျပီး ခ်စ္ခဲ႔တာ သက္သက္ပါ။
အဖိုးကိုသတိရတယ္ဗ်ာ...
ေလးစားစြာျဖင့္
ေရႊစင္ဦး
.
No comments:
Post a Comment