စာေရးသူ-ေရႊစင္ဦး
၃ ရက္ခရီးေလး ထြက္လိုက္ပါတယ္.. မၿပီးဆံုးႏိုင္ေအာင္ကို ေရးေနေတာ႔တာဘဲေနာ္..ဟဲ..ဟဲ၊ ေတာင္းပန္ ပါတယ္ဗ်ာ..၊ ဒါေနာက္ဆံုးပါ။
က်ေနာ္ က ေညာင္ဦးကေန ပခုကၠဴဘက္သြားခ်င္လို႕ ဇက္နဲ႔ျမစ္ ကိုကူးၿပီး သြားမယ္လို႕ ဆံုးျဖတ္ လိုက္ပါတယ္။ ပခုကၠဴ က အဖြား ၂ေယာက္ နဲ႔ မိဘ၂ပါးရဲ႕ ဇာတိေျမ ကိုး၊ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္ရဲ႕ ညီမအငယ္ဆံုးကလည္း အိမ္ေထာင္ က်ၿပီး ပခုကၠဴသူ ျဖစ္ေနတာဆိုေတာ႔ သြားရေတာ႔တာေပါ႔၊ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ ေဆြမ်ဳိး ဘႀကီး ဘုန္းႀကီး လည္း ရွိေနတာကိုး။
ညီမက မနက္စာ သူ႕အိမ္မွာစားမွာလား၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ စားမွာလားတဲ႔၊ ဘာဟင္းစားမွာလည္းတဲ႔၊ သူ႕အမႀကီး အစားပုပ္တာ သိတာကိုး၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာဘဲ စားေတာ႔မယ္လို႕၊ ဟုတ္တယ္ေလ သူ႕အိမ္မွာ စားရင္ အလြန္ဆံုး သံုးေလးခြက္ အျပင္ ဘယ္ပို မွာလည္း၊ က်ေနာ္ကလည္း (အားက်လြန္းလို႕) နရသီဟပေတ႔ မင္း လုပ္ၾကည္႕ခ်င္တာေလ၊ တရုပ္ေျပးမင္း လားေတာ႔မသိဘူး၊ ဟင္းခြက္ ၃၀၀ နဲ႕ စားတာေလ။ ဟဲ..ဟဲ၊
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း သြားၿပီးေတာ႔ စားမွ ဟင္းခြက္ေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႕စားရမွာကိုး၊ ကပ္ပၸိယ သြားလုပ္ မယ္ေလ ေပ်ာ္စရာႀကီးပါ။ ထင္ထားတဲ႔ အတိုင္းပါဘဲ ဘႀကီး ဘုန္းႀကီးက ဟင္းေတြအမ်ားႀကီးနဲ႕ ေကၽြးပါ တယ္ဗ်ာ၊ က်ေနာ္စားခ်င္တဲ႔ အညာဟင္းအားလံုးကို တခါထဲစားခဲ႔ ရပါတယ္။
ခင္ဗ်ားတို႕ သြားေရက် မွာ သနားလို႕ မေျပာေတာ႔ပါဘူး၊ ဟင္းခြက္ေပါင္း ၅၀ ေလာက္ရွိမလားမသိဘူး ဟား.....ဟား။
စားၿပီးတာနဲ႕ တန္းၿပီး ပခုကၠဴ ကထြက္ပါတယ္၊ မံုရြာ ဘက္က လွည္႕ျပန္ခဲ႔ပါတယ္၊ အမွန္ေတာ႕ဗ်ာ က်ေနာ္ တို႕က မႏၱေလး ကုိ တခါထဲတန္းျပန္မလို႕ဘဲ လူလည္ႀကီး ေတြဆိုေတာ႔ လမ္းမွားၿပီးထြက္မိေတာ႔ မံုရြာ ဘက္က လွည္႕ခဲ႔ရပါေတာ႔တယ္။
ေရစႀကိဳ ဘက္ကမထြက္ဘဲ ပုလဲ လမ္းဘက္လိုက္ သြားတာကိုး၊ တလမ္းလံုးလည္း သိတဲ႔အတိုင္းဘဲ ေနပူပူနဲ႕ ဘာဆိုင္မွမရွိ ေရသန္႕ေအးေအးေတာင္ ရွာရခက္ေနပါတယ္။ ေရဆာလို႕ ဘီယာေသာက္ ရေအာင္ ထန္းေရဆိုင္ လိုက္ၾကည္႕လိုက္ေတာ႔လည္း ထန္းေတာ ေတြေအာက္ မွာ ဘယ္ထန္းေရဆိုင္မွ မေတြ႕ပါဘူး။ ထန္းေတာ ေတြကေတာ႔ တလမ္းလံုးေတြ႕ပါတယ္ဗ်ာ။
မံုရြာ ေရာက္ခါနီး ခ်င္းတြင္းျမစ္ကူး တံတားနား ေရာက္ေတာ႔မွ စိတ္ႀကိဳက္ထန္းေရဆိုင္ ေတြ ေတြ႔ေတာ႔ တာပါဘဲ။ ေနကလည္း ညုိသြားၿပီဆိုေတာ႔ အေတာ္ဘဲေပါ႔ဗ်ာ၊ ထန္းပင္ ေတြၾကားထဲမွာ ထန္းပက္လက္ ကုလားထိုင္ေလး ေတြခ်ၿပီး ႏႈိပ္လိုက္ ၾကတာေပါ႔။
က်ေနာ္ေရွ႕မွာ ေျပာခဲ႔တယ္ေနာ္၊ က်ေနာ္တို႕ အညာထန္းေရက ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတယ္ဆိုတာ၊ ဘယ္ႏိုင္ငံက ဘီယာ မွ မမွီဘူးလို႕၊ က်ေနာ္ အကုန္ ေသာက္ဘူးလို႕ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး၊ သူမ်ား ေျပာတာ ေျပာျပတာပါ။
ဒါေပမဲ႔ က်ေနာ္ ေသာက္ဘူးတဲ႔ ဘီယာ ကေတာ႔ ခါးသက္သက္ ေပါ႔ရြတ္ရြတ္နဲ႔ ဒီအညာထန္းေရနဲ႔ေတာ႔ တျခားစီပါ၊ က်ေနာ္တို႕ က ညေနပိုင္းမွေရာက္သြားတာဆို ေတာ႔ ထန္းေရကေတာ႔ တအားေတာ႔ မခ်ဳိေတာ႔ ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႔ ခ်ဳိရွရွ နဲ႔ ျပင္းျပင္းေလးေပါ႔ ဗ်ာ၊ အနံက လည္းသိပ္ေမႊးတာဘဲ။ ေတာ္ေတာ္ေသာက္ လို႕ေကာင္းပါတယ္။ အျမႈတ္ေလး ေတြတစီစီနဲ႕ သဘာ၀ အရသာ မွန္း သိပ္သိသာပါတယ္။
အျမည္းကလည္း ငံုး နဲ႕ ဂ်ဳိး ကို အေနေတာ္ေလးေတြပိုင္းၿပီး ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ ဂ်င္း နဲ႕ကၽြတ္ေနေအာင္ ေၾကာ္ထားတာပါ၊ ခ်ဳိကၽြပ္ေမႊးေပါ႔ဗ်ာ။ က်ေနာ္ ကေတာ႔ ေသာက္လို႔္ မ၀လို႕ ေရသန္႕ဘူး နဲ႔ ပါဆယ္ ထည္႕ခဲ႔ရပါေသးတယ္။
ေနေအးေအး မွာ ေလခ်ဳိတေသြးေသြး နဲ႕တရိပ္ရိပ္ကေလး ဆိုေတာ႔ မိုက္တယ္ဗ်ာ။
ကဲ..က်ေနာ္ ရဲ႕ ခရီးသြား မွတ္တမ္းေလးကို ဒီမွာဘဲ နားလိုက္ပရေစေတာ႔ဗ်ာ။ အားလံုး အားလံုး ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.....။၊
က်ေနာ္ က ေညာင္ဦးကေန ပခုကၠဴဘက္သြားခ်င္လို႕ ဇက္နဲ႔ျမစ္ ကိုကူးၿပီး သြားမယ္လို႕ ဆံုးျဖတ္ လိုက္ပါတယ္။ ပခုကၠဴ က အဖြား ၂ေယာက္ နဲ႔ မိဘ၂ပါးရဲ႕ ဇာတိေျမ ကိုး၊ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္ရဲ႕ ညီမအငယ္ဆံုးကလည္း အိမ္ေထာင္ က်ၿပီး ပခုကၠဴသူ ျဖစ္ေနတာဆိုေတာ႔ သြားရေတာ႔တာေပါ႔၊ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ ေဆြမ်ဳိး ဘႀကီး ဘုန္းႀကီး လည္း ရွိေနတာကိုး။
ညီမက မနက္စာ သူ႕အိမ္မွာစားမွာလား၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ စားမွာလားတဲ႔၊ ဘာဟင္းစားမွာလည္းတဲ႔၊ သူ႕အမႀကီး အစားပုပ္တာ သိတာကိုး၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာဘဲ စားေတာ႔မယ္လို႕၊ ဟုတ္တယ္ေလ သူ႕အိမ္မွာ စားရင္ အလြန္ဆံုး သံုးေလးခြက္ အျပင္ ဘယ္ပို မွာလည္း၊ က်ေနာ္ကလည္း (အားက်လြန္းလို႕) နရသီဟပေတ႔ မင္း လုပ္ၾကည္႕ခ်င္တာေလ၊ တရုပ္ေျပးမင္း လားေတာ႔မသိဘူး၊ ဟင္းခြက္ ၃၀၀ နဲ႕ စားတာေလ။ ဟဲ..ဟဲ၊
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း သြားၿပီးေတာ႔ စားမွ ဟင္းခြက္ေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႕စားရမွာကိုး၊ ကပ္ပၸိယ သြားလုပ္ မယ္ေလ ေပ်ာ္စရာႀကီးပါ။ ထင္ထားတဲ႔ အတိုင္းပါဘဲ ဘႀကီး ဘုန္းႀကီးက ဟင္းေတြအမ်ားႀကီးနဲ႕ ေကၽြးပါ တယ္ဗ်ာ၊ က်ေနာ္စားခ်င္တဲ႔ အညာဟင္းအားလံုးကို တခါထဲစားခဲ႔ ရပါတယ္။
ခင္ဗ်ားတို႕ သြားေရက် မွာ သနားလို႕ မေျပာေတာ႔ပါဘူး၊ ဟင္းခြက္ေပါင္း ၅၀ ေလာက္ရွိမလားမသိဘူး ဟား.....ဟား။
စားၿပီးတာနဲ႕ တန္းၿပီး ပခုကၠဴ ကထြက္ပါတယ္၊ မံုရြာ ဘက္က လွည္႕ျပန္ခဲ႔ပါတယ္၊ အမွန္ေတာ႕ဗ်ာ က်ေနာ္ တို႕က မႏၱေလး ကုိ တခါထဲတန္းျပန္မလို႕ဘဲ လူလည္ႀကီး ေတြဆိုေတာ႔ လမ္းမွားၿပီးထြက္မိေတာ႔ မံုရြာ ဘက္က လွည္႕ခဲ႔ရပါေတာ႔တယ္။
ေရစႀကိဳ ဘက္ကမထြက္ဘဲ ပုလဲ လမ္းဘက္လိုက္ သြားတာကိုး၊ တလမ္းလံုးလည္း သိတဲ႔အတိုင္းဘဲ ေနပူပူနဲ႕ ဘာဆိုင္မွမရွိ ေရသန္႕ေအးေအးေတာင္ ရွာရခက္ေနပါတယ္။ ေရဆာလို႕ ဘီယာေသာက္ ရေအာင္ ထန္းေရဆိုင္ လိုက္ၾကည္႕လိုက္ေတာ႔လည္း ထန္းေတာ ေတြေအာက္ မွာ ဘယ္ထန္းေရဆိုင္မွ မေတြ႕ပါဘူး။ ထန္းေတာ ေတြကေတာ႔ တလမ္းလံုးေတြ႕ပါတယ္ဗ်ာ။
မံုရြာ ေရာက္ခါနီး ခ်င္းတြင္းျမစ္ကူး တံတားနား ေရာက္ေတာ႔မွ စိတ္ႀကိဳက္ထန္းေရဆိုင္ ေတြ ေတြ႔ေတာ႔ တာပါဘဲ။ ေနကလည္း ညုိသြားၿပီဆိုေတာ႔ အေတာ္ဘဲေပါ႔ဗ်ာ၊ ထန္းပင္ ေတြၾကားထဲမွာ ထန္းပက္လက္ ကုလားထိုင္ေလး ေတြခ်ၿပီး ႏႈိပ္လိုက္ ၾကတာေပါ႔။
က်ေနာ္ေရွ႕မွာ ေျပာခဲ႔တယ္ေနာ္၊ က်ေနာ္တို႕ အညာထန္းေရက ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတယ္ဆိုတာ၊ ဘယ္ႏိုင္ငံက ဘီယာ မွ မမွီဘူးလို႕၊ က်ေနာ္ အကုန္ ေသာက္ဘူးလို႕ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး၊ သူမ်ား ေျပာတာ ေျပာျပတာပါ။
ဒါေပမဲ႔ က်ေနာ္ ေသာက္ဘူးတဲ႔ ဘီယာ ကေတာ႔ ခါးသက္သက္ ေပါ႔ရြတ္ရြတ္နဲ႔ ဒီအညာထန္းေရနဲ႔ေတာ႔ တျခားစီပါ၊ က်ေနာ္တို႕ က ညေနပိုင္းမွေရာက္သြားတာဆို ေတာ႔ ထန္းေရကေတာ႔ တအားေတာ႔ မခ်ဳိေတာ႔ ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႔ ခ်ဳိရွရွ နဲ႔ ျပင္းျပင္းေလးေပါ႔ ဗ်ာ၊ အနံက လည္းသိပ္ေမႊးတာဘဲ။ ေတာ္ေတာ္ေသာက္ လို႕ေကာင္းပါတယ္။ အျမႈတ္ေလး ေတြတစီစီနဲ႕ သဘာ၀ အရသာ မွန္း သိပ္သိသာပါတယ္။
အျမည္းကလည္း ငံုး နဲ႕ ဂ်ဳိး ကို အေနေတာ္ေလးေတြပိုင္းၿပီး ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ ဂ်င္း နဲ႕ကၽြတ္ေနေအာင္ ေၾကာ္ထားတာပါ၊ ခ်ဳိကၽြပ္ေမႊးေပါ႔ဗ်ာ။ က်ေနာ္ ကေတာ႔ ေသာက္လို႔္ မ၀လို႕ ေရသန္႕ဘူး နဲ႔ ပါဆယ္ ထည္႕ခဲ႔ရပါေသးတယ္။
ေနေအးေအး မွာ ေလခ်ဳိတေသြးေသြး နဲ႕တရိပ္ရိပ္ကေလး ဆိုေတာ႔ မိုက္တယ္ဗ်ာ။
ကဲ..က်ေနာ္ ရဲ႕ ခရီးသြား မွတ္တမ္းေလးကို ဒီမွာဘဲ နားလိုက္ပရေစေတာ႔ဗ်ာ။ အားလံုး အားလံုး ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.....။၊
ေလးစားစြာျဖင့္
ေရႊစင္ဦး
No comments:
Post a Comment