စာေရးသူ-ေရႊစင္ဦး
အခုတေလာ အလုပ္မ်ားေနတဲ႔ ၾကားက က်ေနာ္႔ အဖိုးကို သတိရ ေနတဲ႔ အတြက္ အဖိုး အေၾကာင္း ေရးခ်င္ပါတယ္..။
ကဲ...အဖိုး ရွိစဥ္ က အမွတ္ရ စရာေလးေတြ နဲနဲေလာက္ ေျပာပရေစ..၊ က်ေနာ္႔ အဖိုး အသက္ ၈၀ ျပည္႕သြားေတာ႔ အဖိုးကို က်ေနာ္႕ အေဒၚ အၾကီးဆံုးရဲ႕ အပိုင္သိမ္းျခင္း ခံလိုက္ရတယ္.၊ အေဒၚ က အဖိုး အသက္ႀကီးေတာ႔ လာေတြ႕ခ်င္တဲ႔ သူ လာေတြ႕ေပါ႔ဗ်ာ.. အဖိုးကို ေတာ႔ မႏၱေလး ကိုမလႊတ္ေတာ႔ ဘူးေပါ႔.. အသက္ႀကီးၿပီ ဆိုၿပီး တခ်က္လႊတ္ အမိန္႔ ထုတ္ျပန္လိုက္ပါတယ္..၊ အဖိုး ခမ်ာ ဘာဆို ဘာမွ မဘာ လိိုက္ရဘဲနဲ႔ ရုတ္တရက္.... အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်သြားရွာတယ္.. ၀ဋ္ေၾကြးေပါ႔ဗ်ာ..၊ အဲဒီေတာ႔ အဖိုးကို ေတြ႕ခ်င္သူမ်ား က သြားေတြ႕ ရပါတယ္.. အင္း.. ေတြ႕ခြင္႔ ေတာ႔ ေပးလို႕ က်ေနာ္႔ အဖိုးကေတာ႔ ေတာ္ေသး တာေပါ႔...။
က်ေနာ္ တို႕ကေတာ႔ ေႏြရာသီ ေလာက္ဘဲ သြားႏိုင္တာပါ..၊ ဒါေပမဲ႔ အဖိုးခမ်ာ ဒီသား၊ ဒီသမီး၊ ဒီေျမး ေတြကို ဘယ္ေလာက္မ်ား လြမ္းေနတယ္ ဆိုတာ က်ေနာ္တို႕ ေရာက္သြားရင္ ေတြ႕ရတဲ႔ အဖိုးရဲ႕ အျပဳအမူေတြကို ၾကည္႔ၿပီး သိႏိုင္ပါတယ္..၊ တခါမ်ား က်ေနာ္ ေရာက္သြားေတာ႔ ဖက္ထားလိုက္တာ အၾကာႀကီးဘဲ..၊ မ်က္ေရမ်ားေတာင္ လည္ေနရွာတယ္..၊ အဖိုး အေဒၚအိမ္မွာ ေနရတယ္ ဆိုတာ ဘာမွ လိုေလးေသး မရွိေပမဲ႔.. စကားေျပာေဖာ္ မရွိ တဲ႔ အျပင္ ကိုယ္႔ အလုပ္နဲ႔ ကိုယ္မအားလပ္ၾကေတာ႔.. အဖိုး ရြတ္ေစခ်င္တဲ႔ ဘုရားစာ ရြတ္ဖို႔ ေျမးမ်ား ဆို ေဝးေရာေပါ႔..၊ အဖိုးခမ်ာ အေတာ္ပ်င္း ရွာတယ္ထင္ပါတယ္..။
က်ေနာ္တို႔ မႏၱေလး မွာေတာ႔ အားလံုးက အားေနၾကေတာ႔ အဖိုး နဲ႔ ေျပာလိုက္ဆိုလိုက္.. ဘုရားစာ ဆုိလည္း အဖိုး ရြတ္ ခိုင္းတဲ႔ အခ်ိန္ ရြတ္လိုက္ ဆိုေတာ႔ အဖိုးမွာ ပ်င္းခ်ိန္ ေတာင္ရလိုက္ မွာ မဟုတ္လိုက္ ဘူး..၊ ေျမးေတြ အမ်ားႀကီးဥစၥာ..၊ ေနာက္ၿပီး ေခြ်းမ နဲ႔ သားမက္ ေတြဆိုတာလည္း သူ႕သေဘာအတိုင္း ဘဲကိုး..။
အခု က်ေနာ္ေျပာခ်င္တဲ႔ အေၾကာင္းက အဲဒီ သူ႕ သေဘာ အတိုင္း ထဲက သားမက္ တေယာက္ အေၾကာင္း ပါ..၊ က်ေနာ္ တို႕ မ်ဳိးရုိး ကိုၾကည္႔ရင္ အားလံုး ဟာ တလင္္တမယား တရီးစား ႀကီးပါဘဲ.. ေတာ္ေတာ္ ကို မစြန္ တဲ႔ အမ်ဳိးပါ..။
က်ေနာ္႕ အခု ဘေလာ႔ ေရးေတာ႔ ခ်စ္ခ်စ္ႀကီး နဲ႔ ၁၁ ႏွစ္တာ ခ်စ္ခရီး ၊ အိမ္ေထာင္သက္၁၈ ႏွစ္ ဘာညာ နဲ႔ ေရးသာ ေရးရတယ္..၊ တကယ္တန္းေတာ႔ ပ်င္းတာဗ်ာ...၊ ဒီေလာက္ၾကာေအာင္ ဘယ္လိုမ်ား ထိမ္းသိမ္း ထား လည္း ဘာညာ ေမးမေနၾကပါနဲ႔.. က်ေနာ္ကေတာ႔ လႊတ္ထားလိုက္တာဘဲ..၊ ေနာက္တေယာက္ မ်ားေတြ႕ရင္ ေတြ႕တဲ႔ ေနရာကေန အျမန္အေၾကာင္းၾကားလိုက္ပါ.. ကန္႔ေတာ႔ပြဲ နဲ႔ လိုက္အပ္ၿပီး.. တီး၀ိုင္း ငွားၿပီး မဂၤလာေဆာင္ေပးမယ္လို႔ ေျပာထားလိုက္တယ္..၊ အဲဒီလို ခ်စ္ခ်စ္ႀကီးကုိ ခြင္႔ေပး ၿပီးေတာ႔ ခ်စ္ခ်စ္ႀကီးက ဘာျပန္ေျပာမလည္း ေစာင္႔ေနတာ.. ငါေျပာသလိုသာ ျပန္ေျပာရင္ေတာ႔ ပြၿပီေပါ႔ ဆိုၿပီး.. မေျပာပါဘူးဗ်ာ..၊ ေယာက္က်ားမ်ား အေတာ္ မေကာင္းတာ.. ။
ကဲ.. အဲဒီ တလင္တမယား ထဲမွာမွ.. က်ေနာ္႔ အေဒၚ အငယ္ဆံုးက သူ႕ပထမ ေယာက္က်ား ဆံုးသြားလို႕ ေနာက္ေယာက္က်ား တေယာက္ ထပ္ရသြားတယ္ဗ်..၊ သူ တေယာက္ပါဘဲ..အပိုထီ ေပါက္သြားတာ..၊ က်ေနာ္ တို႔ ေဖေဖ မ်ား အကဲဆပ္ လိုက္ပံုက သူႏွမ အငယ္ဆံုးေလး အဲဒီလို ေယာက္က်ား ၂ေယာက္ ယူလို႔ဆိုၿပီး.. အခုထိစကား မေျပာပါဘူးဗ်ာ..၊ သူ႕ႏွမ ရဲ႕ ဒုတိယ ေယာက္က်ားေတာင္ ေျမႀကီးထဲ ေရာက္သြားတာ ၃ႏွစ္ေလာက္ ရွိၿပီ.. သူ႔မွာ မေက်ႏိုင္ ျဖစ္ေနတာ.. အခုထိပါဘဲ..၊ အင္း ခ်စ္ေသာ ေဖေဖေရ စိတ္ေတြ ေလ်ာ႔..ေလ်ာ႔..၊ ခဏ ေနေတာ႔ ငါ႔ ႏွမေလး ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ေတြ႕ရေတာ႔ မွာ မဟုတ္ဘူး..ဘဝဆိုတာ တိုတိုေလးပါ..။
အဲဒီ အေဒၚ ရဲ႕ ဒုတိယ အိမ္ေထာင္၊ က်ေနာ္ တို႔ရဲ႕ ဒုတိယ ဦးေလးေပါ႔ သူက ရွမ္း အစစ္ဗ်.. ဗန္းေမာ္.... မန္စီဘက္က.. ၊ မႏၱေလးမွာ ေက်ာက္စိမ္း အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္တယ္.. မနက္ဆိုရင္ ေက်ာက္ဝိုင္းသြား.. ၁၀ နာရီေလာက္ဆိုျပန္လာ.. သူ႕အလုပ္ၿပီးၿပီေပါ႔..၊ အဲဒီလို ေနလာလိုက္တာ.. က်ေနာ္႔ အဖိုး မႏၱေလး ေရာက္တဲ႔ အခ်ိန္ထိဆိုပါေတာ႔...။
က်ေနာ္႔ အဖိုးကေတာ႔ သူေတာ္ေကာင္း ဆိုေတာ႔ သား၊ သမီး၊ ေခၽြးမ၊ သားမက္ ဘာမွ ခြဲျခားမႈ႕ မရွိပါဘူး..၊ အားလံုးကို ေမတၱာ အတူတူထားပါတယ္..၊ အဲဒီ မ်က္ႏွာငယ္ သားမက္ေလးကို ပိုၿပီးေမတၱာ ထားလိုက္ပံုက သားမက္ ကေလး ကခ်င္ျပည္နယ္ ျပန္ေျပးရတဲ႔ အထိပါဘဲ..။
က်ေနာ္တို႔ ေျမးတစုဟာ က်ေနာ္ တို႔ အဖိုးမႏၱေလး ေနစဥ္ တေလ်ာက္လံုး တေန႔ကို ဘုရား တႀကိမ္ ရွစ္ခိုးရပါတယ္.. ရိွသမွ် ဘုရားစာ အားလံုးရြတ္.. ၁၀ မိနစ္ေလာက္ တရားထုိင္ေပါ႔.. ၊ နာရီ၀က္ေလာက္ ေတာ႔ ၾကာတာေပါ႔..၊ က်ေနာ္႔ အဖိုးက ခုနက မ်က္ႏွာငယ္ သားမက္ ေလးကို ပံုမွန္ ဘုရားရွစ္ခိုးတဲ႔ အထဲ ထည္႔ ရုံအျပင္ အပိုဆုအျဖစ္ ေက်ာက္ဝိုင္းက ျပန္လာတဲ႔ အခ်ိန္မွာ နာရီဝက္ ေလာက္ တခါ ဘုရားစာ ရြတ္ခိုင္း တရားထိုင္ခိုင္းပါတယ္..။
အဲဒီ.. ဦးေလးက ေက်ာက္ဝိုင္းကို မနက္အေစာႀကီး ထသြားရတာ ဆိုေတာ႔ မနက္ျပန္လာတဲ႔ အခ်ိန္ဆို စားေသာက္ၿပီး အိပ္တယ္..၊ အဲဒါကို က်ေနာ္႔ အဖိုးေရာက္လာေတာ႔ ေက်ာက္ဝိုင္းက ျပန္လာ လာခ်င္း ဘုရားစာ ရြတ္ ရေတာ႔ သူ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ညစ္မွာေပါ႔...၊ ေယာက္ခမ လုပ္သူက ခိုင္းတာ ဆိုေတာ႔လည္း မျငင္းရဲဘူး..၊ ေနာက္ေတာ႔ သူျပန္လာတဲ႔ အခ်ိန္ဆို တိတ္တိတ္ ျပန္လာ.၊ တိတ္တိတ္ ကေလး စားၿပီးမွ ဝင္ ဝင္ အိပ္တယ္..၊ ဒါေပမဲ႔ က်ေနာ္႔ အဖိုးက မရဘူးဗ်..၊ အဲဒီလို လစ္လစ္ ေနတာကို မခံဘူး.. သူျပန္လာမဲ႔ အခ်ိန္ေလာက္ၾကရင္ အိမ္ေပါက္ ဝ ကေန ပက္လက္ကုလားထိုင္ႀကီး နဲ႔ ေစာင္႔ ေနတာ..၊ အသံေလး ခၽြတ္ခၽြတ္ မၾကားလိုက္နဲ႔ ေမာင္ထြန္းေဝ လားေမးၿပီး ဘုရားစာဆိုခိုင္းေတာ႔ တာဘဲ..။
အင္း.. ၂ လေလာက္လည္း ေနေရာ.. သူ႕မိန္းမ ကို စာေလး တေစာင္ေရးေပးၿပီး.. ထြက္သြား ပါေလေရာ ဗ်ာ..၊ စာေလးက
အေထြးေရ
မင္းအေဖႀကီး ရန္ကုန္ ျပန္မွသာ ေမာင္႔ ကို ေၾကးနန္း ရိုက္ေခၚ လိုက္ပါေတာ႔..၊ အခုေတာ႔ ေမာင္ ဘုရားစာ မဆိုႏိုင္ေတာ႔လို႔ ကခ်င္ျပည္ ခဏ ျပန္သြားပါၿပီ...တဲ႔..
ျပည္ပန္းညုိ ခ်ဳိပါရဲ႕ ေယာက္ခမ ဘုရားစာ က ဖ်က္ လို႔ ေဝးေဝး ေနရေတာ႔မဲ႔
ေမာင္ တဲ႔
ကဲ.. ခ်စ္ေသာ ဘေလာ႔ဂါ လူပ်ဳိႀကီးမ်ား ေရ မိန္းမ ယူရင္လည္း ၾကည္႕ယူၾကေနာ္.. က်ေနာ္႔ အဖိုးလို ေယာက္ခမ ႀကီးမ်ားနဲ႔ ေတြ႕ေနလို႕ ေရႊခ်ဥ္ေပါင္ တံုးကာမွ ေမာင္ဖုန္းျပန္လာမယ္ လုပ္ေနရလိမ္႔မယ္...
ေလးစားစြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး
.
No comments:
Post a Comment